عدم دخالت مقام معظم رهبری در خیلی از امور (۱)

چرا حضرت امام خامنه ای در خیلی از امور، ازجمله بی کفایتی ها و اشتباهات مسئولین بالای مملکتی از جمله رئیس جمهور که باعث خیلی از مشکلات برای مردم، مانند مشکلات اقتصادی میشود، دخالت نمیکنند؟

سوالی که این روزها از خیلی ها شنیده میشود.

در ابتدا لازم است که وظایف رهبری جامعه در قانون اساسی مرور شود که طبق اصل 110 قانون اساسی عبارتند از:

۱- تعیین سیاستهاى کلى نظام جمهورى اسلامى ایران پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام.
۲- نظارت بر حسن اجراى سیاستهاى کلى نظام.
۳- فرمان همه‏پرسى.
۴- فرماندهى کل نیروهاى مسلح.
۵- اعلام جنگ و صلح و بسیج نیروها.
۶- نصب و عزل و قبول استعفاى:
الف‌- فقهاى شوراى نگهبان.
ب‌- عالیترین مقام قوه قضائیه.
ج‌- رئیس سازمان صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران.
د‌- رئیس ستاد مشترک.
ه‌- فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامى.
و‌- فرماندهان عالى نیروهاى نظامى و انتظامى.
۷- حل اختلاف و تنظیم روابط قواى سه گانه.
۸- حل معضلات نظام که از طرق عادى قابل حل نیست، از طریق مجمع تشخیص مصلحت نظام.
۹- امضاى حکم ریاست جمهورى پس از انتخاب مردم ـ صلاحیت داوطلبان ریاست جمهورى از جهت دارا بودن شرایطى که در این قانون مى‌آید، باید قبل از انتخابات به تأیید شوراى نگهبان و در دوره اول به تأیید رهبرى برسد.
۱۰- عزل رئیس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور پس از حکم دیوان عالى کشور به تخلف وى از وظایف قانونى، یا رأى مجلس شوراى اسلامى به عدم کفایت وى بر اساس اصل هشتاد و نهم.
۱۱- عفو یا تخفیف مجازات محکومین در حدود موازین اسلامى پس از پیشنهاد رئیس قوه قضائیه.
رهبر مى‌تواند بعضى از وظایف و اختیارات خود را به شخص دیگرى تفویض کند.

ثانیا، کشور ما، نه تنها مصداق واقعی مردم سالاری و دموکراسی است، بلکه احترام به حقوق فردی تک تک افراد رعایت میشود و هیچ شخصی در وظایف دیگران (به غیر از نهاد های مسئول) دخالت نمی کند.

به عبارت خودمانی تر برخی از رهبر انتظاراتی دارند از جمله:

- به جای مجلس قانون تصویب کند

– به جای دولت کار قوه مجریه نماید

– به جای دستگاه‌های اطلاعاتی، تحقیق کند

– به جای قوه قضاییه و دستگاه دادگستری، خودش متهمین را دستگیر کند و سپس محاکمه و محکوم و مجازات نماید

– به جای بازرسی کل کشور، همه جا بازرسی کند و پرونده تخلفات را تشکیل دهد

– به جای رییس صدا و سیما، کارگردان و هنرپیشه بیاورد و فیلم و سریال بسازد

– به جای موسیقی‌دان‌ها آهنگ و ترانه درست و هنرمندانه و جهت‌دار بسازد

– به جای مدیریت نظام بانکی و بانک مرکزی وارد عملیات اقتصادی و جلوگیری از وام‌های کلان یا جابجایی دلارها بشود،

– به جای شهرداری‌ها وارد صحنه شود جلوی ارتشاء، قطع درختان، برج‌سازی‌های غیر اصولی و ... را بگیرد

– به جای دستگاه‌های اقتصادی و بازرگانی و گمرکات، واردات و صادرات و ... را کنترل کند

– کنار هر پزشک جراح یک بازرس بگذارد که زیر میزی نگیرد

– هیئت علمی دانشگاه‌های دولتی و آزاد را در هر رشته‌ای انتخاب کند که شاهد این وضعیت نابسامان نگردیم و ...

آیا اصلاً این کارها ممکن است؟

آیا نخواهند گفت که پس قانون اساسی، تعریف جایگاه‌ها و شرح وظایف و تشکیلات حکومتی یعنی چه؟!

آیا نخواهند گفت که مردم و مسئولین در این مملکت چه کاره هستند؟!

آیا شالوده نظام از هم نمی‌پاشد و عرصه، برای حمله گرگان خارجی و کفتارهای داخلی مساعد نمی‌گردد؟

یا رهبری می‌تواند از آسمان یک تعداد نیروی صالح، متقی، متخصص و کارآمد بیاورد؟

آیا می‌تواند (یا عاقلانه است که) به جای مردم، رییس جمهور و نمایندگان مجلس را که بازوهای مردمی رهبری هستند انتخاب کند؟ بعد از کجا انتخاب کند، از فرشتگان عرش، یا از همین مردم؟

پس رهبری، رییس جمهور، رییس مجلس، رییس دادگستری، رییس بانک مرکزی، وزیر اطلاعات، شهردار تهران یا کلان‌شهر، رییس ستاد مبارزه با قاچاق و رییس گمرکات کشور نیست.

بلکه ایشان رهبریِ نظام را بر عهده دارد، با تعاریف مشخصی که در قانون اساسی و قوانین فقهی و بدیهیات عقلی روشن است.